2. Jezioro Tarnobrzeskie - taras widokowy

  Trasa zielona - Punkt 2. 

Jezioro Tarnobrzeskie - taras widokowy

Taras widokowy jest specjalne utworzonym cyplem z zadaszeniem i ławeczkami, z którego można oglądać panoramę Jeziora, zabudowę przemysłową i Tarnobrzeg. Przed tarasem znajdują się dwie tablice prezentujące największe maszyny górnicze Pracujące w Kopalni: koparkę i zwałowarkę oraz jej oryginalne łożyska kulowe. Z prawej strony pamiątkowy kamień z inskrypcją upamiętniającą nieistniejącą wieś Machów, wywłaszczoną pod kopalnię powstałą na jej gruntach.

Jezioro Tarnobrzeskie to zalane wyrobisko pokopalniane gdzie wydobywano rudę siarkową metodą odkrywkową. Eksploatację złoża siarki uruchomiono w 1964 roku. Do grudnia 1992 roku z Kopalni Siarki „Machów” wydobyto 11,1 mln ton siarki. Jednak z uwagi na wysoce kapitałochłonną i nieefektywną produkcję siarki sposobem odkrywkowym, z dniem 25 maja 1992 roku Minister Przemysłu i Handlu postawił Kopalnię Siarki „Machów” w stan likwidacji. Od tego czasu podstawowym zadaniem Kopalni była likwidacja zakładu górniczego i zagospodarowanie zbędnego majątku. Opracowany przez zespół profesorów z Ośrodka Badawczo Rozwojowego „Siarkopol” i „Hydroprojekt” Warszawa sposób likwidacji odkrywkowego wyrobiska poeksploatacyjnego siarki polegał na:

  • uszczelnieniu dna wyrobiska 25 m warstwą izolacyjną z iłów krakowieckich w celu niedopuszczenia do przebicia silnie mineralizowanych wód trzeciorzędowych i ich zmieszania się z wodami wypełniającymi przyszły zbiornik i tym samym eliminacji zagrożenia siarkowodorowego;
  • odpowiedniemu uformowaniu skarp przyszłego zbiornika zapewniającym ich stateczność oraz bezpieczeństwo dla położonej w pobliżu drogi wojewódzkiej Tarnobrzeg – Stalowa Wola i wiślanego wału przeciwpowodziowego.

Przyjęta technologia likwidacji wyrobiska machowskiego o powierzchni około 560 ha i głębokości dochodzącej do 110 m, pozwoliła na wykorzystanie odpadów przemysłowych do częściowego wypełnienia dennej części likwidowanego wyrobiska. Odpady te zostały przykryte iłową warstwą izolującą dno tworzonego zbiornika wodnego. Zastosowany sposób unieszkodliwiania odpadów nie stanowił zagrożenia dla środowiska, natomiast pozwalał na korzystne zmniejszenie głębokości zbiornika. Łącznie pod warstwą izolacyjną ulokowano 3 742 tys. ton odpadów przemysłowych, w tym głównie kek porafinacyjny z likwidacji składowiska w Ocicach, ziemię zanieczyszczoną siarką, popioły, odpady rudy darniowej i odpady z rozbiórki obiektów budowlanych. Wykonano 25 m warstwę izolacyjną z iłów krakowieckich (budowę warstwy izolacyjnej zakończono w roku 2002). W celu jej wykonania urobiono koparkami i przemieszczono 34 733 116 m3 mas ziemnych ze zwałowiska wewnętrznego i przedpola Kopalni. W ramach prowadzonych prac rekultywacyjnych powstał zbiornik wodny o powierzchni lustra wody około 460 ha i głębokości około 42 m wraz z wybudowanym układem budowli hydrotechnicznych służącym do okresowej wymiany wody. Zrekultywowano i zagospodarowano tereny przyległe, przystosowując je do nowej funkcji rekreacyjnej. Powstały plaże, boiska do siatkówki plażowej, łowiska wędkarskie, ścieżki rowerowe, stanica wodniacka, przystań jachtowa i kajakowa oraz baza płetwonurków. 23 lipca 2012 roku podpisano umowę o nieodpłatnym przeniesieniu akcji Kopalni Siarki „Machów” S.A. na rzecz Gminy Tarnobrzeg. 7 września 2013 roku przekazano wyrobisko na rzecz Gminy, która na bazie Jeziora Tarnobrzeskiego prowadzi działania w celu turystycznego wykorzystania potencjału Jeziora i zalegających pod złożem siarki wód siarczkowych.

Z punktu widokowego na tarasie rozciąga się panorama na całą okolicę. Od lewej strony w dali widzimy: krawędź osiedla „Przywiśle”, budynek delegatury Podkarpackiego Urzędu Wojewódzkiego w Rzeszowie, wieżę kościoła O.O. Dominikanów,  budynek Sądu Rejonowego i Okręgowego, Szpital Wojewódzki, wieżę ciśnień – popularny „grzyb”.

Nieco bliżej, na osiedlu Miechocin widać budynek Szkoły Podstawowej nr 6, XIV wieczny kościół pw. Marii Magdaleny, nad brzegiem Jeziora Marinę wraz z keją, a na jego wschodniej stronie, przed białym budynkiem znajduje się drugi punkt widokowy z rozległą panoramą na Jezioro i zwałowisko w Piasecznie za Wisłą. Obok punktu najdłuższa w Polsce tyrolka (500 m długości). Dalej w prawo widać starą i nową zabudowę strefy przemysłowej z charakterystycznym kominem, a na horyzoncie białą czaszę radaru komunikacyjnego Państwowej Agencji Żeglugi Powietrznej (pkt nr 10 opisu). Z tarasu widokowego przemieszczamy się wzdłuż plaży, mijając po lewej i prawej stronie punkty gastronomiczne i wypożyczalnie sprzętu pływającego. Po 3,2 km dochodzimy do boiska siatkówki plażowej. Idąc dalej drogą opaskową po lewej stronie mijamy Bazę Nurkową „Machów”- prowadzoną przez Ligą Obrony Kraju, Wake Park TBG, bazę Straży Rybackiej i odbicie do Półwyspu  Lata z Radiem. Za nim znajduje się kanał wlotowy doprowadzający wodę z rzeki Wisły do Jeziora Tarnobrzeskiego (4,7 km).

  1. Wisłostrada 3. Kanał wlotowy